مقاومت و دوام سنگ‌های ساختمانی

دوام سنگ،ارزیابی و سنجش مقاومت سنگ در برابر هوازدگی، حفظ شکل، اندازه و وضعیت ظاهری اولیه در مدت زمانی طولانی و در شرایط محیطی حاکم بر سنگ است .

شاخص دوام نه تنها ویژگی مهمی در ارزیابی کنترل کردن پایداری شیب‌ها و کنترل کردن حفاری‌های زیرزمینی به‌شمار می‌آید بلکه در طراحی سازه‌های سنگی، ساختمان‌‎ها و بناهای تاریخی نیز نقش مهمی دارد .

دوام از جمله ویژگیهای اساسی سنگها است و تقریباً در همه پروژه‌های ژئوتکنیکی که مربوط به سنگهاست، اهمیت فراوانی دارد. از آنجا که عوامل هوازدگی سنگها در طبیعت بسیار زیاد و متغیر است، با هیچ آزمایشی نمیتوان روند زوال سنگها در شرایط طبیعی را به‌طور دقیق پیش‌بینی کرد. با وجود این، آزمایشهایی مانند شاخص دوام وارفتگی، ارزش ضربه‌ای، سایش لس‌آنجلس(اندازه گیری میزان سایش سنگ ها با استفاده از دستگاه لس آنجلس)، تر و خشک شدن متناوب، سلامت سنگ و انجماد و آب شدن برای تعیین این خصوصیت سنگها، پیشنهاد شده و استفاده می‌شود .
که هر یک از آنها تنها بخشی از فرآیند هوازدگی را شبیه سازی کرده و آزمایش می‌شوند.

از معروفترین و مهمترین این آزمایش‌ها، دوام سنگ در برابر چرخه‌های مختلف سایش و تروخشک شدن است که به دوام وارفتگی معروف است.

مقدار شاخص دوام و مقاومت سنگ، به عوامل متعددی بستگی دارد و از آنها تأثیر میپذیرد.

این عوامل را بسته به ماهیت آنها میتوان در دو گروه کلی جای داد.

گروه اول

عوامل مرتبط با ویژگیها و ماهیت سنگ مورد آزمایش است که از آن جمله میتوان به مواردی نظیر ساخت، بافت، ترکیب کانی‌شناسی، ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی و . . . اشاره کرد.

گروه دوم

عوامل مرتبط با شرایط و نحوه آزمایش است که مواردی نظیر دما و ترکیب شیمیایی محلول آزمایش دوام، شکل و میزان گردشدگی نمونه‌های آزمایش شده، کرویت، درجه زبری سطح نمونه‌ها، تعداد چرخه‌های آزمایش و ویژگی‌های دستگاه آزمایش در این گروه جا می‌گیرند.

برگرفته از کتاب دانش سنگ