برج آزادی و سنگ آن

میدان آزادی با وسعتی در حدود ۱۵ هزار مترمربع بزرگ ترین میدان در میان کشورهای خاورمیانه است. برج وسط این میدان که به نام برج شهیاد معروف بوده، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال1357 به دلیل اجتماعات عظیمی که مردم، در استقبال از امام خمینی به هنگام بازگشت از پاریس به تهران، در این میدان انجام داده بودند و سرانجام ۱۰ روزپس از آن به سرنگونی حکومت پیشین انجامید، به «میدان آزادی» تغییر نام داد.

درسال ١٣۴۵ به دستور شاه مسابقه ای بین معماران ایرانی برای ساخت یک دروازه در ورودی تهران برگزار شد.در نهایت طرح مهندس حسین امانت برنده و انتخاب شد.

ماجرای سنگ

در ساخت برج آزادی چهل و شش هزار قطعه سنگ بریده و پرداخت شده در اندازه های مختلف از ۴٠ سانتی متر تا ۶ متر به کار رفته است.
ضخامت سنگ ها از٧ سانتی متر تا ٢٧ سانتیمتر متغیر بود.

تامین کننده سنگ برج شهیاد یا برج آزادی قنبر رحیمی یا ارباب قنبر (پدر سنگ ایران) بود.

سنگ به کار برده شده در نمای بیرونی سنگ جوشقان قالی ازمعدنی در کنار جاده تهران _اصفهان( بعد از دلیجان) می امد
سورت به کار گرفته شده در ساخت برج آزادی را سورت شهیادی میگویند

در فضاهای داخلی برج نیز از گرانیت سیاه که توسط ارباب قنبر در کردستان تهیه شد استفاده شده است.
در این برج چنددر سنگی با وزن تقریبی بیش از ۵ تن ( سنگ گرانیت همدان)که بر محوری فلزی می‌چرخند کار گزاشته شده است.

عملیات ساخت برج از سال١٣۴٨ خورشیدی آغاز ،و در ٢۴ دی ماه ١٣۵٠ بانام برج شهیاد(که بعد از انقلاب به برج ازادی تغییر کرد) به بهره برداری رسید